Bicycle Diaries Day 22: Picton – Wairau Valley Village

Ik verlaat Juggler's Rest, en het mag gezegd, het is met pijn in het hart. Nog snel even een paar kiekjes met de nieuwe vriendjes. 'The Juggler's Rest Gang' zeg maar :-) En dan weer de fiets op, nadat hij een week op stal heeft gestaan. En ik kan het nog. Het is prachtig weer, gelukkig heb ik een dag gewacht om te vertrekken want gisteren was het stormweer.



Het eerste deel van de dag rijd ik door de vele wijngaarden op ellenlange wegen

De eerste kilometers gaan heel vlot, 25km op een uurtje, niet slecht en ik heb de grote baan voor het grootste deel kunnen vermijden door een binnenweg langs de rivier te nemen. Ik wil naar St-Arnaud, 130km van Picton en ik word al even optimistisch en denk dat ik er misschien in één dag kan geraken. Maar eens voorbij Renwick loopt de weg heel de tijd lichtjes op tot in St-Arnaud. Op zich niks ergs, want het is eerder vals plat, ware het niet voor de sterke tegenwind vanaf Renwick. De gemiddelde snelheid zakt meteen naar 13km/u en dan is het nog zwaar doorduwen. Zelfs op de kleinste versnelling moet ik nog veel kracht zetten. Ik van natuurlijk wel heel veel wind met die megabagage op mijn fiets. Ik mag St-Arnaud meteen uit mijn hoofd zetten.

Enkele sfeerbeelden van onderweg:


In dit gebied zijn de postbussen echte huisjes


Om 16u geef ik er de brui aan, na meer dan twee uur ploeteren tegen de wind. Ik heb dan nog maar 65km afgelegd, de andere 65 zijn voor morgen. Het dorpje waar ik stop bestaat uit de volle vijf huizen en een pub die ook meteen de take-aways, restaurant en camping is. En het wordt opengehouden door een man die heel hard trekt op 'the fatman' uit 'Jake and the Fatman'. De enige optie is om mijn tent in de tuin van de pub te zetten. Ik ben de enige kampeerder voor die nacht en kies er een plekje uit waar de grond niet te hard is om mijn tent op te zetten. En dan is het nog geen 17u. En wat dan te doen? Er is echt niks in de omgeving, nada, nougatbollen! Dit wordt ongetwijfeld een spannende avond.


Voor wie zich de 'Fatman' niet meer kan herinneren

Ik ga dan maar wat in de pub zitten bij the fatman, bestel een biertje en kijk naar de televisie. Er zijn ondertussen nog een paar rare snuiters in de pub die hun dagelijkse pinten komen drinken. Het doet me wel een beetje terugdenken aan Lede. Vraag me niet waar die gasten vandaan komen, vermoedelijk uit die vijf huizen. Eens het 20u is heb ik vier pinten op en wat frietjes, en dan is het al bedtijd. Op weg naar mijn tent nadat heb ik nog een half uurtje een gesprek met drie zatte klanten. Ik ben echt terug in Lede :-)

In de pub zag ik dit nummer op TV dat me meteen aansprak. Ik kende de groep wel, maar het nummer niet. Het smaakt wel naar meer!