zondag 14 augustus 2011

Start spreading the news...

Beter laat dan nooit! Een huizenhoog cliché, maar in dit geval ook een waarheid als een koe. Het afsluitende verhaal van mijn reisblog heeft meer dan een half jaar op zich laten wachten. Het bewijs dat er wel degelijk een schokeffect plaats vond in mijn hoofd bij mijn thuiskomst na een jaar 'on the road'. Weliswaar geen zware schok, maar mijn levensstijl veranderde onmiddellijk. Ik moest tientallen keren mijn verhaal doen en zag er dan ook het nut niet meer van in om te rapporteren op mijn blog. Nu, een half jaar later, wil ik de blog toch afwerken tot een mooi afgerond geheel, een werk van 365 dagen, een verslag van een uniek jaar in mijn leven. En ik maak de blog af in de gekende stijl: een verhaal met heel veel foto's, deze keer zelfs nog meer dan tevoren gebaseerd op muziek, want daar leent de eindbestemming zich perfect toe. Een extreem lang bericht als afsluiter, want de laatste 10 dagen leverden veel materiaal op. Hoe kan het ook anders in deze metropool: welcome to New York!


Chapter 1: These vagabond shoes are longing to stray...

Na 355 dagen trekken van stad naar stad, van hostel naar tent naar gastvrije families, mag ik gerust spreken van vagebondschoenen. En ze zijn nog niet uitgestapt, er blijft nog een stukje zool over om enkele dagen door het indrukwekkende New York te zwerven. Het woord is zeker toepasselijk, want heel gericht lopen we niet rond in The Big Apple, te veel te zien en te doen. We hebben vele kilometers gestapt gedurende 10 dagen NY, vaak met de blik omhoog gericht. Enkele eerste impressies van het kuieren door de stad, of althans een gedeelte van de stad:







Er komen nog enkele reuzen bij binnenkort, want er wordt hard gewerkt aan het nieuwe WTC. Links: Ground Zero ; Rechts: simulatie van het nieuwe WTC complex, nog hoger dan het vorige.

Opvallende anekdote over de bouw van het nieuwe WTC: op het moment dat wij in NY zijn is er op televisie veel berichtgeving over de vergoeding die hulpverleners zouden krijgen na 9/11. Velen van hen zijn ziek geworden door de vele as, stof en giftige stoffen, ingeademd tijdens de reddingsoperaties. Ze zouden een vergoeding krijgen om hun medische rekeningen te kunnen betalen, want velen kunnen niet meer werken en zitten in zware financiële problemen. Een menselijk drama. Maar de vergoedingen komen er maar niet en om de goedkeuring uit te stellen wordt er in het parlement gefilibusterd. Een wansmakelijke vertoning. Daar vinden ze geen geld voor, maar voor de bouw van een nieuw WTC dat buitensporig groot is, daar is meer dan geld genoeg voor. Het nieuwe WTC wordt een symbool voor de superioriteit van de VS, ze willen tonen aan de wereld dat ze niet kapot te krijgen zijn. Hun status is nog maar eens belangrijker dan het welzijn van de bevolking, of hoe prioriteiten toch verkeerd kunnen liggen. Zielig...


Chapter 2: I wanna wake up in a city that doesn't sleep

We sliepen in een hotel/hostel. We zaten op Broadway, niet te ver van Central Park en vlakbij een metrostation van waaruit we vlot heel NY konden bezoeken. Het was een van de goedkoopste hostels dat we konden vinden, bijgevolg zijn de kamertjes klein, maar dat is geen probleem, want veel waren we niet op de kamer: NY slaapt toch nooit!

De ingang van het hotel 'n hostel geeft de indruk van een sjiek hotel...


Het heeft de laatste dagen nog eens goed gesneeuwd, getuige deze auto voor ons hotel

Onze kamer: een stapelbed en een afwasbakje, meer moet dat niet zijn

Geen kast, dus leven uit de rugzak, what else is new...

Maar het uitzicht maakt veel goed! We zullen niet teveel op onze kamer leven...

... tenzij voor enkele dutjes en updaten van de blog



Chapter 3: If I can make it there, I'll make it anywhere

In het hart van het Manhattan eiland ligt Times Square, ongetwijfeld één van de bekendste plaatsen in NY. Voor wie van felle lichtjes en billboards houdt is dit het mekka. Door Times Square loopt ook het meest levendige en bekendste stuk van Broadway, waar je veel musicaltheaters vindt. In tegenstelling tot wat meesten denken is dit niet de interessantste plaats om uit te gaan, want je vindt hier enkel de toeristencafés. De echte New Yorkers kom je niet tegen aan Times Square! Toeristen en wannabe-artiesten des te meer...


Ik wandel op Times Square met mijn 'vagabound shoes and clothes'

Altijd druk op Times Square

Een van de vele musicalhuizen. Chicago!



Ontzaglijke rijen om tickets te kopen voor een broadwayshow

Centraal op Times Square vindt een wereldrecordpoging plaats: het langste handje schudden...

Times by night, een heuse lichtervaring



Chapter 4: No sleep till Brooklyn


New York is meer dan Manhattan alleen. Het is opgebouwd uit 5 stadsdelen: Manhattan, Brooklyn, The Bronx, Queens en Staten Island. De eerste twee zijn veruit de interessantste om te bezoeken, tenzij je zot bent van ghetto's en een dagje Bronx dus bovenaan je lijstje staat. Wij houden het op een dag Brooklyn. Het interessantste deel ligt op de weg naar Brooklyn, als je de legendarische Brooklyn Bridge oversteekt. Je kan dit per fiets doen, maar in de ijskoude winter spreekt de rustig wandelende optie toch meer aan. Nog nooit zo lang op een brug vertoefd en er zoveel foto's van genomen. Een kleine selectie:

Nog maar net op de brug of de Werner wil al eens rusten. Reizen met oude mensen, je moet er veel geduld voor hebben :)

Ik las dan ook maar even een moment van bezinning in

Skoon brigge

Mooi overzicht op Manhattan

The Brooklyn Bridge is niet alleen

Photobucket
Aan verkeersdrukte geen gebrek


Groepsfoto op de brug van de kleinst mogelijke groep


We verlaten Brooklyn Bridge...

... en gaan in een gezellig cafeetje de eerste dorst van de dag wegspoelen

Op zich is er in Brooklyn niet zo veel speciaals te zien. Enkele gebouwen, maar niks dat je nog niet gezien hebt. Wat winkels, maar het is zondag en veel valt daar dan ook niet te beleven. We beslissen dan maar door te stappen naar Williamsburg, een bloeiende wijk in Brooklyn, waar naar het schijnt vele leuke koffiehuizen en cafés zijn. Het is een hippe wijk waar indie rock bandjes welig tieren. Dat moeten we even checken. Er stond wel niet in ons boekje dat dit ook het centrum van de orthodoxe joden is.

Niet zo veel speciaal te zien in Brooklyn. Uiteraard een kerk...

... en een stadhuis

Orthodoxe joden en indie rock, hier staat ongetwijfeld een rocktempel

We stappen een willekeurig café binnen en worden al snel in een gesprek betrokken met enkele locals. Ze dagen ons uit voor een caféspel, ons volledig onbekend...

... maar dat weerhoudt 'the belgians' er niet van hen een fameuze bolwassing te geven!

En Werner geeft hen nog een aangename 'in your face'




Chapter 5:Rockefeller and Empire State, I'm on a high


Om een goed overzicht te krijgen op de omvang van NY met zijn ontelbare wolkenkrabbers zijn er twee mogelijke uitkijkpunten, kraaiennesten zeg maar: het dak van Rockefeller Center en het dak van The Empire State Building. Wij hebben ons beperkt tot Rockefeller, een imposant zicht:

Veel grote gebouwen lijken nietig klein van de top van Rockefeller

Central Park

The Hudson and The Bridge

Empire State Building is nog net iets groter dan mij



Rockefeller Square is tijdelijk een ijspiste



Chapter Six: Wall Street Shuffle


In Lower Manhattan, het zuidelijkste deel van het eiland, ligt Wall Street, het hart van de Amerikaanse financiële wereld. We lopen langs de beurs maar mogen daar uiteraard niet binnen. De trappen voor het beursgebouw zijn afgezet en er is strenge controle. Af en toe zien we een 'stock broker' binnen lopen, want tijd hebben deze mensen nooit, die kost namelijk geld.






Chapter 7: Central Park

Wat kan je hier over vertellen buiten dat het een reusachtig park is, waar je een hele dag kan in rond lopen. Het is de ontspannings- en sportplaats bij uitstek voor de New Yorkers, en je kan er je even losmaken van de betonnen wereld rondom je, al zitten de megabuildings steeds in je gezichtsveld. In de winter is het ideaal om de slee nog eens boven te halen.


Rustig boekje lezen met bevroren kont

Sneeuwpret in het park

De fontein werkt nog, maar de rest van het meer is dichtgevroren

I'm singing in the snow

Strawberry Fields Forever


En wat vindt Werner plots in de sneeuw van Central Park? Jawel, een zakje weed. Zou er dan toch drugs gedeeld worden in Central Park, zou dat echt kunnen???



Chapter 8: Harlem

De wijk Harlem ligt in het noorden van Manhattan, niet al te ver van ons hostel. Een klinkende naam en we dachten dat we daar toch ook eens moesten rondgelopen hebben. Maar heel speciaal is dit niet. Het bijwonen van een gospelmis zou heel plezant zijn, maar het lukt ons geen enkele keer om daar op tijd voor op te staan...
Even rondkuieren in de wijk zelf bevestigt wel het stereotype beeld dat we hadden: grote woonblokken met metalen brandtrappen aan de voorgevel, zoals gekend uit honderden films.






Chapter 9: Hudson Cruise

Een cruise bij valavond op de Hudson in een halve cirkel rond Manhattan, dat moet mooie plaatjes opleveren. Oordeel zelf! Geen woorden maar beelden.




Zeeziek of gewoon nen onnozelaar?













Chapter 10: A Day at the Museums

New York heeft enkele van de bekendste een grootste museums ter wereld te bieden. Zo denk ik maar aan het MoMA (Museum of Modern Art), The Met (Metropolitan Museum of Art), American Museum of Natural History en het Guggenheim. Wij trokken een dagje uit om nader te onderzoeken wat deze klinkende namen te bieden hebben. Een bloemlezing!

De inkomhal van het MoMA

Het begint veelbelovend met leuke pop art




Maar na enkele belachelijke kunstwerken onder het mom van 'moderne kunst' en 'conceptual art' wordt het moeilijk om ons verder serieus door het museum te begeven


Vermoedelijk was dit geen kunstwerk, maar wie weet het op de duur nog, het paste perfect bij de echte kunstwerken

The Met

Zelfs in dit ernstige museum kunnen we ons niet meer serieus houden, teveel kunst op 1 dag doet wat met een mens. Meer foto's dan dit hebben we niet van het Met, want binnen mag niet gefotografeerd worden

Het Guggenheim, speciaal gebouw

Het blijft bij een kort bezoek aan de inkomhal, want de helft van de tentoonstellingen zijn gesloten en de zin is er ook niet echt



Chapter 11: Shop & Play

New York is een ongelooflijke winkelstad. Merkkledij tegen prijzen waar we hier enkel kunnen van dromen. Duizenden winkels, van heel gespecialiseerd tot heel algemeen. Hier kan je werkelijk alles vinden. Elke fabrikant heeft hier zijn eigen winkel, of zelfs meerdere winkels, van Adidas en Puma over Nintendo en Sony tot M&M en Disney. Denk aan iets, en je vindt het hier, vaak zelfs tegen betaalbare prijzen.
Na een jaar reizen liep ik met redelijk wat oude vodden aan mijn lijf rond. Ik had dringend nood aan een nieuwe garderobe, en daarom was New York de ideale aflsuiter: oude versleten kledij werd achtergelaten en een pak nieuwe kleren werd aangeschaft. Bovendien is het zalig shoppen in NY, want de muziekselectie in de winkels is vaak van een hoog niveau en volledig mijn smaak. Ik heb op mijn tijd in NY zoveel gewinkeld als de voorbije tien jaar samen.


Macy's Department Store, wie heeft daar nog niet van gehoord. Een gigantische kledingwinkel in hartje Manhattan

Op Times Square fladder je van de twee verdiepingen tellende M&M Store, die naast de snoepjes allerlei materiaal met hun figuurtjes op verkoopt...

... naar de populaire Disney Store...

... waar ik zeker en vast het geschikte cadeau vind voor mijn pasgeboren nichtje

In de megaspeelgoedwinkel Toys 'R Us rent Werner meteen naar zijn favoriete speelgoed: de Barbie-afdeling

Maar voor het barbiewagentje van het kinderrad was hij net te groot

Tijd voor wat dino's dan maar, menly stuff

Van de speelgoedwinkel naar Nintendo World, waar je meer kan dan alleen maar winkelen

Het is een half museum, een blij weerzien met enkele oude bekenden

En voor Werner wordt het weer te veel, hij kan zich niet meer houden om met de leeftijdgenootjes op te trekken

Tijd voor een echte arcade hall dan maar, ook al in de buurt van Times Square

Voor twee volwassen mannen zijn we echt nog kinderen. Als we een arcade hall zien kunnen we er nooit zo maar voorbij stappen. Let ook op de concentratie tijdens het spel

Mijn favoriete hoekje in de NBC store: de Seinfeldsectie. Ook hier kan ik mij niet beheersen . Serenity now!

In Lower Manhattan stoot ik op een winkel die volledig gewijd is aan 1 film: The Big Lebowski. Het is dan ook een schitterende film. Welcome to the Little Lebowski Store

En dan nog een schaakwinkel, ietske voor mijn broer

Binnenin vinden enkele wedstrijden plaats en wie wil kan het opnemen tegen een Russische internationale meester



Chapter 12: I Can Hear Music

Elke avond tientallen concerten verspreid over de vele zalen die de stad kent, een tiental musicals op Broadway en de hele dag lang muziek in de grote metrostations. NY is wel degelijk een muzikale stad en dat klinkt als muziek in mijn oren.

Subwaystation Times Square is een half festival voor straatmuzikanten. We blijven eerst hangen bij een uitstekende Beatles cover band. Deze straatmuzikanten spelen beter dan vele bekende groepen. Dat is wat anders dan een blarende dronkaard met ongestemde gitaar die je in het station van Brussel zou vinden

Wat verderop lopen we op een tienjarig wonderkind dat vlotjes de werken van alle grote componisten uit zijn mouw schudt. Onwaarschijnlijk!

Ik ben een lucky bastard, want tijdens mijn verblijf in NY treedt er één van mijn favoriete artiesten op: de verlegen Chris Garneau. Breekbare pianomuziek met hartverscheurende teksten. De club past perfect bij de muziek en zorgt voor een ideale sfeer (op het vervelende geroezemoes van enkele respectloze tooghangers na)

Na het optreden mengt Chris zich zelfs gewoon onder het publiek, en ik zie mijn kans schoon!





Chapter 13:I Love the Nightlife


Need I say more? Enkele beelden van het bruisende nachtleven in grootste stad van de VS:

Met de limo naar één van de grootste discotheken in Manhattan


Een fles Wodka inclusief bij de limousinerit

De discotheek telt verschillende verdiepingen, sommige met bijhorende dansshows. Serieuze feestjes daar



Met momenten beetje freakshow


Even de artiesten (of freaks) lastig vallen voor een kiekje

De drank komt in de man

maar 'the show goes on'

en de coolerds komen boven water

Bijtanken, want goeiekoop is zo een avondje niet

What the hell am I doing here?

Duidelijk tijd om naar huis te gaan :)



Maar uitgaan is evengoed een avondje lekker tafelen...

... en eens goed gaan lachen op een stand-up comedy night.

En dat in de club waar Jerry Seinfeld bekend werd en stukken van zijn show werden opgenomen. Een hilarische avond!

Of gewoon wat biertjes gaan drinken. Wat is de Werner nu weer aan het trekken?

Ahzo, de uitgebreide Belgische bierkaart!

Op een andere avond kwamen we in een halflege bar terecht, ietwat marginaal en westernachtig ogend. Het leek rustig te zijn, tot plots 'coyote ugly' taferelen begonnen



Chapter 14: NY Faits Divers

Famous, delicious NY cheese cake

Toilet in gore bar

Apotheek? Medicinale Stella dan?

En nu meteen naar de winkel om wat het ook moge zijn dat ze hier aanprijzen te gaan kopen. Orthodoxe jodenreclame, love it...

Dit is pas een opvallende gevel voor een pub

Blijkbaar hebben we witte schaduw in NY

Smalle roltrapkes

In the subway at night

Dank voor de toelichting

Werner kijkt op me neer

De enige echte gele schoolbussen

Een pintje voor wie weet wat dit bord betekent! Opgelet, wipplank? Wippende kinderen op straat?


Typisch eetkraampje. Noten en hot-dogs, op elke straathoek vind je ze wel

Even de arm der wet tarten!

En Werner doet er nog een schepje bovenop!



Chapter 15: New York City Cops

NYPD ofte de New York City Cops, the blue army, de trots van de stad! Of toch niet?

Als je met zulke wagens rondrijdt, straal je niet meteen gezag uit, laat staan dat je de criminelen angst inboezemt



Epilogue

Na tien dagen leven in het hippe New York City is het eindelijk zover: 25 januari 2011. Exact een jaar geleden vertrok ik uit het kleine Lede en nam het vliegtuig naar Bangkok. Nu, 365 dagen later, stap ik op de metro naar de luchthaven in NY om daar het vliegtuig naar Brussel terug te nemen. Een jaar is voorbij gegaan. Nog een laatste vlucht en het reizen zit erop. Een vreemd gevoel, mix van vreugde en verdriet en dat maakt me eerder onbewogen. Het is te veel om op een moment te vatten. Maar naar huis ga ik in alle geval, dat staat vast!

In de metro, wachtend op de laatste rit richting luchthaven. Een triest moment!

26 januari 2001, op de trein naar Lede!