Langs de weg van Mount Lyford
Even later komt er nog een nieuw obstakel bij: koeien. Ik word eerst omsingeld door een 100-tal koeien op de baan (al de tweede keer dat dit gebeurd op deze reis), maar weet ondertussen al wat je dan best doet: niets! Ik blijf gewoon staan en laat de koeien rond me heen gaan, en hopen dat geen enkele koe in paniek geraakt, wat af en toe gebeurt als de koeien mijn reflecterende, kleurrijke bagagezakken zien. De koeien die vlak voor me uit komen loeien hard en deinzen terug, maar uiteindelijk gaan ze wel rond me heen. Je kan echt niks doen als je in zo een meute koeien terechtkomt, je kan noch vooruit noch achteruit. Gelukkig zijn het maar koeien, zolang ze kalm blijven is er geen probleem... Voor de volgende 10km passeer ik een lange sliert koeien langs de baan die van de ene wei naar de andere stappen. Elke koe die ik voorbijrijd verstijft van de schrik en loopt graskant in. Wat een domme beesten...
De koeienprocessie
Na een heuvelachtige rit met besneeuwde toppen op de achtergrond kom ik aan in het pittoreske Kaikoura, een heel toeristisch kuststadje, al valt dat deze tijd van het jaar alweer goed mee. Zo zitten we maar met 3 mensen in het hostel. Ik begin er gewend aan te raken, al zou ik toch graag eens wat meer menselijk contact hebben. Kaikoura is heel populair (althans in het hoogseizoen) omwille van de overvloed aan zee(zoog)dieren in zijn kustwateren. Dit is te wijten aan een diepe onderwaterafgrond net voor de kust, waardoor de warmere diepergelegen wateren, die een overvloed aan voedsel bevatten, omhoog worden gestuwd. Kaikoura is de plaats bij uitstek in Nieuw-Zeeland om zeehonden, dolfijnen, walvissen en albatrossen te spotten. Er is een groot aanbod aan cruises en ik kies er mijn favoriet uit: zwemmen met dolfijnen. Walvisspotten heb ik ooit al gedaan en zwemmen met dolfijnen lijkt me een unieke en wonderbaarlijke ervaring, al moet je wel veel geluk hebben met het weer en de gemoedstoestand van de dolfijnen, maar wie niet waagt...
Beide kanten van de baai van Kaikoura
De volgende ochtend vroeg uit de veren want de boot vertrekt al om 8u. Ik heb alvast geluk want het weer valt mee, het is de eerste keer in een week tijd dat ze nog eens kunnen uitvaren. Dat is al een goeie start. Er is wel geen zekerheid dat we dolfijnen gaan zien en gaan kunnen zwemmen, maar in het geval we niet kunnen zwemmen krijgen we de helft van ons geld terug. Een goeie deal, me dunkt. Hier volgt het relaas van de boottrip in enkele foto's:
We varen weg onder een merkwaardig zonlicht
Na een uur op een licht gezwollen zee stoten we onverwacht op een walvis. Er zijn al enkele passagiers zeeziek op dat moment
Het is zeldzaam dat walvissen te zien zijn op deze trip zo dicht tegen de kust. Lucky day! En de walvis doe er nog een schepje bovenop door een diepe duik te nemen en zijn staart te showen. Indrukwekkend!
De walvis is weg, maar niet veel later zien we wild opspattend water verderop. Het teken van een school dolfijnen!
De dolfijnen hier zijn 'Dusky Dolphins', de kleinste dolfijnsoort.
De dolfijnen zijn heel speels en zwemmen de hele tijd voor de boot uit. het zijn er zeker een honderdtal, springend en spelend.
Ze genieten van de boeggolf om vooruit gestuwd te worden. De dolfijnen zijn spijtig genoeg te wild en zwemmen te snel om zelf in het water te gaan en met hen te zwemmen.
Op het einde vinden we nog enkele albatrossen. De zeesafari is compleet! En dit alles voor weinig geld, veel goedkoper dan de walvistocht en toch een walvis gezien. Lucky!
De zonsondergang vanuit de lounge van het hostel. Ik krijg maar niet genoeg van de bergen aan de overkant van de baai!
Zonsondergang in Kaikoura met speciale wolkenformaties
Kaikoura bij het vallen van de avond
Ik ben dan wel niet Noah, maar ik heb toch de whale gezien. Zalig nummer:
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen