Van marktkar tot sleeperbus

Reizen in Laos over land, dat doe je per bus. Maar er zijn vele mogelijkheden, alhoewel deze sterk afhangen van de plaatsen tussen dewelke je wilt reizen. Van Vientiane naar Vang Vieng reisden we met een lokale bus. We zaten als enige toeristen op een volle bus. Dit geeft wel een aangenamere sfeer om in te reizen, je voelt je niet de zoveelste massatoerist, maar je voelt dat je in een land zit dat toch iets minder frequent bezocht wordt. Het comfort is natuurlijk nihil, maar de busrit van meer dan 4 uur was niet echt een probleem.



De lokale bus

De weg van Vang Vieng naar Luang Prabang loopt door de bergen, heel veel draaien en keren. Dat zagen we al iets minder zitten met de lokale bus, en het was ook een rit van meer dan 7 uur. Kiezen voor de toeristenbus (of VIP bus) zo noemen ze dat hier. Je moet je daar niet te veel bij voorstellen. Het zijn een soort oude afgeleefde autocars van bij ons. De beloofde airco is niets minder dan de openstaande busdeur, waardoor er toch wat wind door de bus waait. Wij zaten natuurlijk helemaal achteraan de bus, en hadden het geluk dat de beenruimte daar is opgevuld door de laadruimte, waardooor we met onze knieen de hele tijd omhoog zaten. We hadden natuurlijk de slechtste plaatsen van de bus. Dat was dan ook het begin van de zieke week, maar daarover al genoeg gezaagd :-) Maar je hoort het al: het heet wel VIP bus, maar je voelt er je niet echt een VIP in...

Daarna wilden we van Luang Prabang naar het zuiden, naar Pakse geraken: meer dan twintig uur rijden was dat. Daarvoor moesten we eerst van Luang naar Vientiane terug met zo'n VIP (10 uur), maar deze keer hadden we beenruimte. Ze hadden wel de vering niet al te goed afgesteld, waardoor we constant op en neer gingen, alsof we op een schip in een zware storm zaten. En de Nederlander achter ons was dan ook een beetje zeeziek geworden en moest bij de stops snel naar het toilet...
De bus van Vientiane naar Pakse was een sleeperbus. En bus die volledig van bedden is voorzien. Stapelbedden langs beide kanten van de bus. Ik dacht eerst, amai, das hier wel heel comfortabel, tot bleek dat elk bed door twee personen moest gedeeld worden. Dus Hugo en ik moesten samen in een bedje kruipen dat niet echt een tweepersoonsbed kan genoemd worden. Gelukkig waren we allebei zo kapot dat slapen toch geen probleem was. Dit was wel een speciale ervaring, zeker als je 's nachts ns wakker wordt en de bus tegen 90 per uur of zo aan het rijden is. Heel vreemd gevoel, en hopen dat hij geen ongeval heeft, want dan ben je wel gezien...



Bed in de sleeperbus

's Ochtends komen we aan in Pakse, en dan moeten we op zoek naar een bus die naar Pakson rijdt, een stadje 50km verderop. Maar er rijden maar af en toe gewone bussen naar daar. Het publiek transport bestaat op het platteland voornamelijk uit een soort kleine vrachtwagens/busjes/marktkarren. Ik weet niet hoe je het moet noemen. Er wordt rondgereden met een heel korte vrachtwagen, waar de laadruimte bestaat uit twee banken in de rijrichting met daarboven een dakje. Dat dak wordt volgestouwd met goederen, waarvan je je agvraagt hoe het kan dat wagentje het nog kan dragen. En dan steken ze de laadruimte ook zo vol mogelijk, en langs beide kanten daarvan kunnen de passagiers dan plaatsnemen. Ze krijgen er vlotjes 20 man in, uiteraard zonder beenruimte, die moet je maar ergens in je nek leggen of zo...
En zo gebeurde het ook voor ons busje richting Pakson: Hugo en ik, samen met twee franse toeristen en 15 oudere Laotiaanse vrouwen in een volgestouwd wagentje, want ze namen goederen voor het ganse dorp mee van de markt van Pakse. En tijdens de rit zaten die vrouwen heel smakelijk rotte eieren te eten en uit te lekken. Lekkeuuuuur. Ze boden ons eentje aan. We hebben vriendelijk onze joker ingezet. Hugo was al lichtjes aan het kokhalzen, en ik keek gewoon weg :-) Na een uurtje waren we er dan eindelijk. Een hele ervaring, maar een uurtje in zo'n bus is lang genoeg, want langer kunnen mijn benen niet zonder bloed...



De bus/vrachtwagentjes waarmee ze rondrijden Laos, elke vierkante centimeter wordt benut



De rotte eiereters

Reizen door Laos, je vindt ongelooflijk vlot vervoer, als je maar niet te nauw kijkt op de omstandigheden en snelheid niet het belangrijkste is. So keep rolling...