De heuvels waar ik over moet in het begin van de dag
Hot Water Beach is een strand waar je bij laagtij een put kan graven op het strand waar dan warm water in opborrelt, te wijten aan het vulkanisch actieve gebied. Zo heb je je eigen warmwaterbadje op het strand. Een leuk idee op zich, maar dan moet het wel laagtij zijn. Wanneer ik aankom bij het strand is het uiteraard hoogtij en dan is er weinig speciaals aan het strand, het is gewoon het zoveelste strand. Een paar uur wachten tot laagtij komt niet echt in me op, want wat dan? Dan kan ik een putje graven om in een koude omgeving in warm water te zitten. Er zijn geen douches in de buurt of een plaats om je om te kleden. Dan sta ik daar met mijn volgeladen fiets in mijn zwembroek vol modder. Het is duidelijk, ik heb dit niet echt doorgedacht toen ik naar hier reed. Ik had eigenlijk stiekem gehoopt dat het een prachtig en betoverend strand ging zijn, gewoon al een aanblik waard. Maar dat valt lichtjes tegen.
Hot water beach, niet meer dan een gewoon strand bij hoogtij dus
Terug de heuvel over naar de hoofdbaan om daar al snel weer een zijbaantje in te slaan richting Hahei, het dorpje waarbij Cathedral Cove ligt. Eens in Hahei blijkt al snel dat ik een serieuze rotsheuvel over moet met een steiltegraad van het allure van de Muur van Geraardsbergen, en deze steiltegraad houdtr ondraaglijk lang aan. Quasi onmogelijk met mijn volgeladen fiets, ik geef alles en fiets zo lang mogelijk. Ik waan me dicht bij de top, maar achter de bocht ligt nog eens dezelfde Muur. Foert, vergeet het! Cathedral Cove kan de boom in! Ik ga me hier niet kapot rijden om naar de zoveelte rotsformatie te gaan zien. Het zal wel mooi zijn, maar mijn hartslag racet naar het donkerrood. Ik rust even, neem een fotootje van Hahei en fiets weer naar beneden. Ik heb al genoeg rotsen gezien, en ik denk niet dat deze ene rots mijn leven zal veranderen. Ik heb geen zin om me hiervoor zo hard te forceren. Ze moesten maar een minder steile weg hebben gemaakt. Voila, daarmee zit mijn sighteeing voor vandaag erop. Nu op naar de veerboot voor Whitianga, want dat is nog een dikke 20km.
Uitzicht over Hahei vanop de steile baan naar Cathedral Cove, de weg die ik op een luie dag niet afwerk, genoeg rotsen gezien
Mooie kust op weg naar de veerboot
Whitianga ligt in een baai in de Coromandel. De baan lang Hot Water Beach en Cathedral Cove ligt op een klein schiereilandje aan de overkant van de zeeinham. Op het einde van het schiereiland loopt deze baan gewoonweg dood. Er is wel een kleine veerboot voor voetgangers en fietsers, auto's moeten terugkeren. Ik geraak maar net met mijn volgeladen fiets op de kleine boot. Gelukkig helpt de schipper me om mijn gevaarte op de boot te heffen, want dat is geen sinecure!
Op de kleine veerboot met mijn oversized fiets
Whitianga Harbour
Het is schitterend weer in Whingiata, een gezapig kuststadje. Mijn hostel ligt aan het strand en heeft een wijds en prachtig zicht over de baai, duizend maal mooier dan Hot Water Beach. Goed dat ik snel heb dorgefietst zodat ik de namiddag hier nog kan doorbrengen. En als bij wonder zit er eens wat volk in het hostel. Een Canadese, twee heel vreemde Duitsers en nog een derde betweterige Duitser. Het is een informaticus en denkt dat hij op alles een antwoord heeft. Hij probeert op een ingewikkelde manier zijn laptop aan de TV aan te sluiten en omdat het niet lukt is het de fout van de TV uiteraard. Ik bijt op mijn lip, geen zin om in debat te gaan met die gast, toch een verloren zaak. Na een uur of twee werkt hij iets te veel op mijn zenuwen. Ik veins vermoeidheid en ga terug naar mijn kamer, zijn gekwebbel en theoriën over van alles en nog wat spreken me niet aan, dan slaap ik liever. Spijtig, want de andere drie mensen leken me wel sympatiek, maar je kan niks vertellen of meneer zit er tussen met een antwoord of ander verhaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten