Nieuw-Zeeland

Donderdagavond, 19 februari. Ik moet in Bangkok al afscheid nemen van Hugo, want zijn vliegtuig vertrekt 8 uur na het mijne. Het einde van een leuke duoreis, en de eerste stap in de ongekende wereld van het soloreizen. Geen idee wat me te wachten staat en hoe het me gaat afgaan om zo lang alleen te reizen. Het wordt ongtwijfeld spannend en een aparte ervaring, maar er is toch een zekere zenuwachtigheid voor de onzekerheid die voor me ligt.
Op het laatste moment tik ik nog een handig speeltje op de kop in Bangkok: een netbook. Handiger en goedkoper dan de vele bezoeken aan kostelijke internetcafes om mijn blogverhalen te schrijven en zaken voor de reis en werken in Nieuw-Zeeland op te zoeken op internet.


Mijn nieuwe speeltje, met de lovely Ladyhawke

Een vlucht van 9 uur brengt me tot in Sydney en dan is het nog een kleine drie uur tot Auckland. Het is de eerste keer dat ik met Qantas vlieg en het is een aangename verrassing. Eindelijk eens een maaltijd op een vliegtuig die werkelijk smaakt!En het entertainment is ook perfect met keuze uit vele films en series. Qantas is dik in orde! Ik heb echter geen oog dichtgedaan. Ik zat naast een oude Zimbabwaan, heel vriendelijke en interessante mens en hadden enkele goede gesprekken, maar hij was niet echt handig met zijn eten, zijn leeslicht en entertainmentscherm. Ik moest hem constant helpen en 's nachts had hij per ongeluk zijn lichtje laten branden. Omdat hij sliep en ik hem niet wakker durfde te maken bleef dat licht dus de hele tijd recht in mijn gezicht schijnen. Good times!


Mijn Qantasvliegtuig in de luchthaven van Sydney


Ik in de luchthaven van Sydney
Vermoeid kom ik 's middags in Auckland toe. Ik smijt me in het eerste het beste busje en kies redelijk random een hostel uit 'The Rough Guide', eentje in de suburbs. Het is natuurlijk volzet en ik kan met mijn zware rugzak beginnen rondhossen. Auckland bestaat uit vele steile heuvels en dat ondervind ik meteen aan de lijve. Zwetend bereik ik het volgende hostel, waar ze nog een bed vrij hebben in een share room met drie. Oef, ik heb een bed. Maar er is nog geen zekerheid of er voor de volgende dagen nog plaats is.

Even rusten en denken. Wat ga ik hier eigenlijk allemaal doen? Een echt plan heb ik nog niet. Ik weet alleen dat ik hier een zestal maanden wil rondreizen en zoveel mogelijk zien waarvan ik een maand of twee wil werken om alles wat te financieren. Hmm, dit is nog niet echt denderend, ik weet zelfs nog niet hoe ik ga rondreizen in Nieuw-Zeeland. Auto kopen of huren? Bus? Liften? Fietsen? En in welke richting ga ik rondreizen, wat is het beste? En wat moet ik allemaal in orde brengen om hier te kunnen werken? Veel vragen en weinig antwoorden, dat zal dus nog veel opzoekingswerk vereisen. Goed dat ik dat netbookje gekocht heb. Maar nu eerst eten kopen en iets klaarmaken, en dan slapen, want dat zal precies nodig zijn. Ik ben in Nieuw-Zeeland, dat is het belangrijkste, het tweede hoofdstuk is begonnen. En daar hoort een mooi lokaal deuntje bij, van onze favoriete Nieuw-Zeelandse artieste: Ladyhawke!!