Bicycle Diaries Day 13: Wanganui – Foxton

Wanganui is dan wel een aangename stad om eens rond te lopen maar ook niet om er dagen te blijven. Eén rustdag is meer dan genoeg. Het volgende doel is de hoofdstad Wellington. Die ligt op 195 km, dus de tocht moet zeker over twee dagen verdeeld worden. Al van bij het vertrek uit Wanganui voel ik me slap, niet alleen fysiek, maar ook mentaal voel ik me redelijk moe. Vanaf de eerste helling verkrampen de kuiten al en het gaat niet zo goed, zeker niet bergop. Ik voel al dat het een korte dag gaat worden. Ik heb ook steken in de borststreek, redelijk verontrustend. Stop ik al na 20 km of ga ik door? Ik weet dat er wel een vlak stuk van 30 km aankomt dus misschien moet ik nog even doorzetten en het heel kalm aan doen. Dit wordt een dag om snel te vergeten. Ik denk dat het probleem vooral mentaal is en dat dit zich overzet op mijn lichaam. Het is niet evident om elke dag op je eentje te zijn op die fiets en elke avond nieuwe mensen te leren kennen en opgewekt te moeten zijn. De volgende dag zie je die mensen niet meer en kan je weer opnieuw beginnen. Na een paar weken is dit heel vermoeiend en krijg je wel eens een gevoel van eenzaamheid. Met de fysieke inspanningen erbij begint dit te wegen en het hoofd werkt tegen.


Een iets mindere fietsdag, een schim van de vorige dagen


Ik passeer het stadje Bulls waar ze heel origineel zijn

Na de eerste moeilijke 30 km begin ik gewoon te freewheelen op een lager tempo en ik zie wel hoever ik geraak. Het doel was 95 km te fietsen tot in Levin, maar als ik na 75 km in Foxton ben, besluit ik daar al te stoppen en een cabin in het motorcamp te nemen, hetgeen redelijk goedkoop is. Op het einde van de dag staat er toch weer 90 km op de teller, want dat motorcamp ligt aan het strand, een eindje buiten Foxton.


Welcome to Foxton!


De ingang is meteen ook het mooiste deel van het motorcamp

Ik rijd wat rond in Foxton. Het dorpje doet heel Amerikaans aan met een grote brede hoofdbaan met enkele winkels en voor de rest zo goed als niets. Ik ga eens goed vettig eten: fish 'n chips! Er is zo één zaakje in Foxton en het is alsof iedereen van het dorp die avond fish 'n chips wil eten, een constant komen en gaan in dit frietkot, als je dat zo mag noemen.


De straten wekken een Amerikaanse indruk

Enkele vreemde borden in Foxton:

Er mogen blijkbaar geen honden op de hoofdstraat lopen

Een bord dat ik niet ken: pas op voor eenden met kuikens. Eenden zonder kuikens mogen gerust platgereden worden...

In Foxton staat ook een windmolen die nog steeds werkt. Het is een replica van de originele molen die er gezet was door Nederlandse kolonisten en hij heet ook hele toepasselijk 'De Molen'. Het strand net naast het motorcamp is wel heel mooi en is een beschermd gebied voor vogels vlakbij de monding van een rivier. Op al die stranden ligt er heel veel drijfhout en dat creëert een desolaat gevoel.


Daar bij die molen...

... die mooie molen...

... daar staat een oude bus


Achter de molen staan de winnaars van de muurschilderingenwedstrijd tentoongesteld




Driftwood

Eens de zon onder is trek ik me terug in mijn cabin en kijk wat TV. Er zijn nieuwe afleveringen van The Simpsons op, waar bij toeval België ter sprake komt. The Simpsons rijden in Ierland rond en Lisa zegt op een bepaald moment: "Well, Ireland ís at the forefront of Europe's tech boom", waarop Bart: "In your face, Belgium". Marge wijst Bart terecht en zegt:"If you hate Belgium so much, maybe I should take away your Tintins", waarop Bart verschrikt kijkt en zijn album van Kuifje stevig vast houdt. En dat wil ik jullie niet onthouden, want het was best grappig. De aflevering kan je op het volgende webadres bekijken:
http://wtso.net/movie/449-2014_In_the_Name_of_the_Grandfather.html

Een heel toepasselijk nummer bij deze dag, en dan spreek ik niet alleen over het drijfhout op het strand...