Bicycle Diaries Day 14: Foxton – Wellington

The last stretch to the capital! Het is nog 110 km maar ik ben van plan om er maar 75 te rijden en de laatste 35 km door de suburbs van Wellington met de trein af te leggen. "Peddlers' Paradise", de fietsgids die ik gebruik, raadt dit ook aan want de highway door de suburbs zou de dodelijkste van Nieuw-Zeeland zijn en er is weinig ruimte voor fietsers. Na mijn ervaringen op de eerste dag om met de fiets uit Auckland te rijden kan ik me daar iets bij voorstellen en ik ben zeker niet happig om dit een tweede keer mee te maken. Na 10 km voel ik alweer dat het niet goed gaat en de optie om het laatste stuk met de trein te doen wordt nog meer aanlokkelijk. Als even later een truck helemaal niet uitwijkt en me bijna van de baan rijdt staat mijn besluit vast en mijn hart even stil. Stomme truckchauffeur, waarom vertraagt die niet even om rond me te rijden...


Het is crisis en ook de prijs van de paardenstront zakt ook in elkaar. De ponystront doet het zelfs nog slechter met 50 cent per kg, zoals een bord iets verderop aangaf

Ik neem een kleine omweg langs een kustweg om niet langs de drukke highway te moeten rijden. Het is een heel aangename weg met mooie zeezichten en ik volg deze tot in Paraparaumu waar ik op de suburban trein spring met mijn volgeladen fiets. Er is niet echt plaats voorzien voor zulke fietsen, maar op dit uur wordt het laatste treinstel leeggelaten omdat er niet te veel volk op zit, en de conducteur steekt mij in dit treinstel. En hij grapt er wat bij: “You have the whole train for yourself, you could dance and party here! But remember, no alcohol!” en hij wijst naar het verbodsteken en lacht. Ik vraag me af of ik hier ook zo gemakkelijk in slaap zou vallen op de trein zou als in België. Ik heb mijn antwoord al vijf minuten later...


Het is veel aangenamer rijden langs de kustweg met mooie uitzichten op Kapiti Island...

... en rijden langs lagunes




Een heel treinstel voor mij alleen. Snurren maar!

Ik rijd Wellington binnen en fiets naar een van de vele backpackers. In Wellington zijn er geen kleine backpackers zoals in de meeste amdere steden of dorpen, maar enkel grote ongezellige backpackers met verschillende verdiepen en grote oonaangename gemeenschappelijke ruimtes. Het is moeilijk om contact te leggen in dergelijke hostels, maar er is niet veel andere keus. Ik ben ook niet echt in een sociale bui, iets te voel moeten socializen de laatste weken, ik ben het even moe en heb er geen zin in. We zullen zien wat Wellington de komende dagen te bieden heeft....


Bicycle Diaries weergeven op een grotere kaart
De geupdate kaart met de laatste 4 fietsdagen erbij. Het totaal op mijn fietscomputer was iets meer dan hier uitgerekend wegens enkele omwegen, zoektochten voor slaapplaatsen, kleinere fietstochten tussendoor: totaal van 870 kilometer