Het eerste luik van de tocht naar Milford, en het zal meteen een zware dag worden. Ik weet wat me te wachten staat want ik heb deze weg gisteren al afgelegd met de wagen aangezien de canyoning ook in de buurt van Glenorchy plaats vond. Ik heb dan een paar keer moeten slikken toen ik zag hoeveel redelijk steile hellingen me te wachten staan vandaag. Het is maar 45 km, maar het is echt geen meter vlak, en er zijn een paar hele lange en steile hellingen bij. Ik zal niet op één twee drie in Glenorchy staan, dat is zeker.
Geen beschrijving van de weg of de hellingen, want het is te veel om op te noemen. Ik kan wel zeggen dat ik met een beetje vrees aan de tocht begon, maar dat ik het er eigenlijk heel goed en vrij vlot vanaf gebracht heb, op iets meer dan 3 uur. De benen voelden goed aan en de conditie is zeker en vast in orde, ik voel me redelijk sterk. Het vele klimmen van de voorbije week werpt zijn vruchten af. En ik heb ook enkele mooie foto's kunnen maken:
Ik ben al rond 14u in Glenorchy, 'Gateway to Paradise!'. Paradise is de naam van een plaats wat verderop vanwaar je fantastische zichten hebt op de Humboldt Range en Mt.Earnslaw, die vaak als achtergrond voor Hollywoodfilms is gebruikt. Zo dient het als Middle Earth in Lord Of The Rings, maar ook in Wolverine, Narnia, The Lovely Bones en Vertical Limit. De naam is echter geen verwijzing naar dit landschap, maar naar de 'Paradise Duck' die daar leeft.
Welcome to Paradise, Mr. cyclist!
Ik had al een kamer gereserveerd in de enige backpackers daar. Tijd genoeg nu om mijn bagage te reorganiseren om de nodige kledij, voedsel, kampeer- en trekkingsgerei in mijn grote rugzak te krijgen om morgen de trektocht aan te vatten. De rest van de bagage en mijn fiets laat ik in het hostel opbergen voor een week.
Een besneeuwde top in de verte, mooie zichten vanuit Glenorchy
Mijn rugzak weegt zwaar, zeker 20 kg, en een aanzienlijk deel daarvan is te wijten aan voedsel, ook al heb ik dat zo licht mogelijk proberen houden. Enkele voorbeeldjes van wat ik meeneem: 1 brood, melkpoeder ipv melk, veel pasta, oplosbare soep, rijst, noedels, blik tonijn, blik kip, gevriesdroogde groenten, een gevriesdroogde maaltijd, muesli, mueslibars, kleine potjes confituur, choco, chocolat, appelsienen, kiwi's, appels,... Elke maaltijd op zich weegt niet zoveel, maar je moet toch twee keer per dag goed eten en tussendoor wat snacks hebben. Als drank neem ik enkel twee flesjes water van 60cl mee, want onderweg kan ik die opvullen, hetzij aan een kampeerterrein, hetzij in een rivier (want ik heb waterzuiveringstabletjes mee).
's Avonds ga ik nog eens goed vettig eten in de pub, want hierna zal het een week gene vetten zijn.En ook enkele biertjes drinken natuurlijk :-) In de pub zit nog vrij veel volk. Ik eet aan de toog en geraak even in gesprek met een oudere vrouw die iets komt bestellen. Ze vindt mijn reis wel interessant en geeft me haar adres en nummer. Ik kan bij hun blijven slapen als ik in Dunedin ben, en ze wilt me zelfs naar enkele van de mooiste plekjes uit haar streek voeren. Ze heeft dat nog al gedaan en zegt dat ze graag lokale gids speelt. Omdat ik even lach denkt ze dat ik het niet vertrouw: 'I'm a grandmother of 70 years old, I have no other intentions with you.' Nu moet ik nog harder lachen, het is wel een grappige, en ik had ook wel door dat ze geen bijbedoelingen had, en dat maak ik haar dan ook duidelijk. Een gratis slaapplaats en gids sla ik nooit af!
woensdag 28 april 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten