Bicycle Diaries Day 40 - 42: Makarora – Wanaka en Wanaka

Ik zal voor het eerst niet alleen moeten fietsen, maar heb een fietspartner voor een dag: de grappige en supersportieve Tsjech Jaan. Hij doet aan triathlon en heeft een verleden als coureur en zaalvoetballer op respectabel niveau (nog bij de nationale beloften zaalvoetbalploeg gespeeld). En het is er aan te zien, hij is redelijk afgetraind, fysiek te koop! Hij heeft 6 maanden Engels gestudeerd in Queenstown en heeft dan 7 weken rondgereisd met de fiets op het Zuidereiland. Hij is nu bezig aan zijn 2 laatste dagen fietsen. En we moeten allebei naar Wanaka vandaag, een klein toeristisch stadje aan het reusachtige Wanakameer. De rit naar Wanaka is wonderbaarlijk mooi: je fietst eerst een hele tijd naast Lake Wanaka, langs alle kanten omgeven door bergen, dan moet je een berg over en zo kom je meteen bij een ander meer: Lake Hawea. Dat blijf je volgen tot je bijna in Wanaka bent. Veel klimwerk wel, maar nooit overdreven lang klimmen. En als je met twee bent zijn de moeilijke stukken ook al meteen een stuk aangenamer. De foto's zullen meteen verduidelijken wat ik bedoel met een wondermooie omgeving:


Ik vertrek met Jaan uit Makarora


De baan langs Lake Wanaka, prachtig om hier te fietsen

Lake Wanaka

Aangenaam om eens een dagje met twee te fietsen

Halverwege stoppen we om een foto te trekken en er staan nog twee fietsers, en bij toeval is één van hen een Belg. Ze maken een kortere fietstocht van drie weken door het Zuidereiland. We blijven daar meer dan een half uur staan praten aan de kant van de weg, net tussen de twee meren. En daar hoort een foto bij natuurlijk:


Van links naar rechts: den Belg, den Duits en den Tsjech

Zowel Jaan als ik zijn zot van ijscrème, en vooral als verfrissing bij het fietsen. Jaan weet een goed ijssalon zijn nabij het einde van de rit aan Lake Hawea en daar snellen we dan ook naartoe. We hebben honger, maar alvorens de boterhammen boven te halen bestellen we allebei eerst een grote ijs. Heerlijk, en het smaakt naar meer. Ik wil nog een tweede, en Jaan volgt zonder aarzelen. Er wordt nog even overlegd voor een derde ijsje, maar dat zou misschien toch wat overdreven zijn en slecht vallen, alhoewel de goesting er wel is. Maar beter een boterham die al enkele uren wak zat te worden in mijn rugzak...


Lake Hawea is als een spiegel op een mooie dag

Eens in Wanaka besluiten we samen iets te zoeken voor de overnachting. Jaan slaapt meestal in zijn tent dus we gaan naar een camping in het centrum van Wanaka. Stel je niet teveel voor bij het centrum want Wanaka heeft niet meer dan een paar duizend inwoners. De hutjes op deze camping zijn zo goedkoop dat ze bijna evenveel kosten dan een tentsite, dus dan is de keuze snel gemaakt. En dan meteen naar de supermarkt om een copieus avondmaal te maken met een paar dikke steaks! Er zijn barbecues op de camping, dus dat gaat smaken! En een 12-pack bier hoort er ook bij want Jaan moet dringend wat bijkomen :-)

Na het eten raken we aan de praten met twee Engelse 'meisjes', al is het verkleinwoord hier niet echt op zijn plaats. Het zijn echte Britse bonken, en daarmee is waarschijnlijk wel genoeg gezegd. Ze willen graag uitgaan, maar Jaan en ik denken hetzelfde: dat zal dan toch niet met ons zijn. Achteraf zegt Jaan, die steeds rechtuit is: 'To be honest Arnold, I'm so glad they left without us, I didn't really like them.' That makes two of us, Jaan....

De volgende dag rijdt Jaan door naar Queenstown maar ik blijf nog in Wanaka voor twee nachten. Ik heb grootse plannen om een wandeltocht voor een dag te doen, maar de eerste dag pas ik daar al meteen voor, de benen zijn wat moe en ik heb er niet echt zin in om een hele dag te stappen. In plaats daarvan een fietstochtje langs het meer met een bezoekje aan een wijngaard, met proeverrij uiteraard! Er is een lekker wit wijntje bij en ik koop een fles voor 's nachts want ik heb grootse plannen waar ik straks meteen op terugkom. 's Avonds ga ik naar de kleine cinema van Wanaka: het is eigenlijk meer een zaaltje naast een café volgestouwd met sofa's, zetels en een oude auto die ook als zitplaats dient. Heel gezellig, en de avondvoorstelling is uitverkocht voor de vertoning van 'The Lovely Bones'. Wauw, wat een mooie film. Het is de laatste van Peter Jackson en hij is subliem gemaakt, de visuele effecten en camerabewegingen fascineren me. Dit vind ik veel beter dan het overgehypte 'Avatar' met al zijn special effects...

Na de film naar mijn hutje terug want het is Parijs-Roubaix! En ik ga de hele koers volgen via de livestream op sporza. Heerlijk om Michel Wuyts zijn zever nog eens te horen. Maar als Cancellara ervandoor gaat en Vannieuwkerke met zijn zever begint over genieten en niets van deftige commentaar meer geeft is het minder genieten. Wat een eikel jongens. Het is meteen wat minder genieten. Ik heb mijn mening over die koers, maar die ga ik hier niet uit de doeken doen want dat zou me te ver doen uitwijden. Enfin, het was 3 uur 's nachts alvorens ik in bed lag en dat voelde ik de volgende dag natuurlijk.


Slecht weer in Wanaka

De laatste dag Wanaka was een leegloopdag, maar er was veel wind en het regende, dus erg vond ik dat niet echt. Ik heb me in stilte bezig gehouden met lezen, slapen en wat muziek mixen op de laptop, moet ook eens kunnen, niet?

De soundtrack van The Lovely Bones staat vol overheelijke oudere nummers. Dit van This Mortal Coil deed de harenop mijn lijf rechtstaan tijdens de film. Brrr... En 'Alice' van Cocteau Twins maakte de beelden ook vele malen beklijvender dan ze al waren.