Salta

Salta is veruit de grootste en meest toeristische stad in het noordwesten van Argeninië, dicht bij de altiplano. Tijd om weer wat tijd in de bergen door te brengen en actief te worden na een tiental dagen slenteren, op mijn gat zitten en drinken. De conditie moet weer op peil worden gebracht voor de grote trektochten in Patagonia er aankomen. Genoeg gelanterfand dus, ik ben van plan er weer in te vliegen.

Salta is in alle windrichtingen omgeven door ettelijke canyons (of quebradas), valleien en typische knusse stadjes. Veel te doen dus, maar hoe kan ik dit allemaal bezoeken? Er zijn maar twee degelijke mogelijkheden: zelf een auto huren om de streek te verkennen, of via georganiseerd overprijsde dagtrips. Een auto huren op mijn eentje is veel te duur, dus ik besluit om de canyon ten noorden van Salta, Quebrada de Humahuaca, te bezoeken met een dagtour. Eens zien hoe de tours in Argentinië een beetje meevallen.

Saltapics

Na een eerste dagje Salta verkennen, bekomen en wennen aan Argentinië vertrek ik op excursie naar de quebrada. 's Ochtends word ik al om 7u15 opgepikt in mijn hostel, althans zo was me verteld. Maar het zou Zuid-Amerika niet zijn als ze niet te laat komen. Deze keer was het echter extreem: meer dan een uur te laat! De chauffeur die me oppikt spreekt enkel Spaans. Geen probleem denk ik, ik versta al veel Spaans, maar al snel blijkt hij het fameuze Argentijns Spaans te spreken. De man verontschuldigt zich en begint met een ellenlange uitleg waar ik werkelijk geen bal van versta. Ik knik dan maar een paar keer en zeg af en toe 'si', maar ik begrijp maar enkele kleine stukjes van wat hij zegt. Ik probeer in mijn hoofd de puzzel te vervolledigen, maar ik ontbreek enkele vitale stukken denk ik. Ik ben nu wel nieuwsgierig wat er gaat gebeuren, want blijkbaar pikken we niet eerst de andere toeristen op maar gaan we een andere chauffeur ophalen en tevens een andere auto, een echte jeep. Ik versta er niks van. Wanneer we dan eindelijk in het correcte voertuig zitten en de drie andere passagiers oppikken is het al na 9u. Dat is al een vertraging die kan tellen. De drie Brazilianen die we hebben opgepikt zien er niet al tevreden uit en in de auto volgt nog een kleine discussie over het laattijdige vertrek. Ik kan het allemaal maar half en half volgen. Wat is er nu eigenlijk aan de hand en wat gaat er gebeuren? Verdomme, waarom kunnen die Argentijnen niet wat trager en mooier Spaans praten!

Even later wordt de dag nog beter: we zijn nog niet eens aan de Quebrada de Humahuaca en na een uur scheuren over slingerende wegen (één van de Brazilaanse meisjes ziet al zo bleek al een scheet) komt er plots rook vanonder de motorkop. Nooit een goed teken. We vinden al snel het probleem: een kabel van de batterij is doorgebrand omdat hij tegen het motorblok is gedrukt. Geen batterij meer dus! Om de jeep op te starten mogen de Braziliaanse gast en ik hem in gang duwen. Gaan we dit dan bij elke stop moeten doen, want eenvoudig is het niet, duurde lang voor hij opgestart raakte. Het antwoord is neen, want de chauffeur/gids zet de motor niet meer af voor de rest van de dag. Zelfs tijdens onze lunch van meer dan een uur staat de auto buiten te draaien. Prachtige oplossing!

De kleurrijke rotsformaties in de quebrada en de vele zichten zijn redelijk spectaculair en de bezochte dorpen hadden toch al meer een folkloristische atmosfeer. De manier waarop de tour verloopt vond ik echter nogal teleurstellend: lunch niet inbegrepen (wat wel mocht voor die prijs), op tijd terug al zijn we twee uur te laat vertrokken, rijden gelijk ne zot en vooral dorpen bezoeken voor de toeristische marktjes om domme souvenirs te kopen. Door de canyons rijden ze nogal snel door, geen enkele stop om eens wat langer te genieten of een korte wandeling te maken en weinig info over de dorpen en de natuur zelf. Ik denk dat ik het volgende keer maar beter niet meer georganiseerd doe maar op eigen initiatief.

Kijk even mee naar de mooie rotsformaties en kleuren van de quebrada:












Laatste avond Salta wil ik toch even het nachtleven van Argentinië verkennen. Ik ken nog niet al te veel mensen in het hostel, laat staan mensen die vanavond iets willen gaan drinken. Maar mijn kamergenotes nodigen me uit om met hen mee te gaan: 4 Ierse deernes! Hoe kan ik daar neen tegen zeggen, met Ieren schiet ik altijd goed op, al weet ik niet wat ik moet verwachten van een avond met vier Ierse meisjes. Ik weet nog niet wat ik moet doen met één :-) Het antwoord is gelukkig hetzelfde als een avond met gelijk welke Ier: zeveren , live muziek opzoeken en drinken.