Ik wil even kort een vreemd fenomeen aanhalen dat ik nog steeds niet ten volle begrijp. Als mensen in Zuid-Amerika afscheid nemen of gewoon een 'salut' zeggen wanneer ze vertrekken, dan zeggen ze 'ciao'. Ciao?! Dat is toch Italiaans, niet? En Zuid-Amerika is toch (op Brazilie na) volledig Spaans? Waarom zeggen ze dan allemaal ciao? Waarom niet adios? Ik begrijp het niet goed, maar als het de gewoonte is doe ik maar lekker mee. En bij deze moet ik vandaag dan zeggen: Ciao Hugo!
Want na drie weken van intens reizen is het al zover: Hugo ruilt Bolivia weer in voor België. Spijtig, want we hadden een goeie tijd samen. Het afscheid verloopt nogal warrig voor mij, aangezien Hugo vroeg in de ochtend vertrekt en ik half slapend gedag zeg. Zo gaat het altijd bij een afscheid, voor ik het goed en wel besef wat is de ander al lang weg. Ik moet het voelen en met de neus op de feiten worden gedrukt of anders dringt het niet echt tot me door, lijkt het irreëel. Bij deze dan toch eens een extra bedanking van mijnentwege naar Hugo toe. Bedankt om me te komen opzoeken en tot tweemaal toe met me te reizen tijdens dit jaar, want dat is niet evident met een karaktertje zoals ik :-)
Ik heb er van genoten en ik hoop dat de reis je ook deugd heeft gedaan om met een fris hoofd aan de nieuwe job te beginnen. Veel succes en tot op café in Gent, of tot een volgende reis want ik vind dat we ons hoogterecord nog eens moeten verbreken! Enfin, als je het aankan om nog eens met me te reizen ;-)
Wel thuis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten