Omwille van dure busritten die nergens stoppen om van de zichten te genieten en dure, belabberde tours, is het beter om zelf met enkele mensen een auto te huren en de omgeving van Salta te verkennen. In het hostel in Salta leerde ik een Frans koppel kennen, Julie en Bastien. Zij hadden hetzelfde gedacht en hadden al een auto gehuurd voor drie dagen, waarbij ze via omwegen door verschillende canyons en langs de fameuze Ruta 40 via het bergachtige dorp Cachi naar Cafayate rijden. Ideaal, want die toch wou ik ook doen. Ik kan met hen meerijden, en zo wordt het voor ons alle drie een stuk goedkoper! Over de tocht zelf kan ik weinig zeggen, want het is gewoon een road trip door kleine dorpen via grindbanen in woestijnachtige, hooggelegen gebieden en canyons. Het is dus puur een tocht voor het oog met vele mooie zichten. Met andere woorden: foto's!
Blijkbaar de verkeerde afslag genomen want deze baan loopt dood op een grondverzakking. Kere weer om, reuze reuze
We rijden langs het spoor van de fameuze Tren de las nubes en komen voorbij een van de vele spoorbruggen over de rivier door deze wijde canyon
Bastien en Julie zoeken de perfecte foto in deze treinvalleu. Ik ben te lui en hou het van een afstand in de gaten
Het bewijs dat ik te moe was na een lang avondje uit met de vier Ierse ladies
Nog een paar zichten vanuit de quebrada waardoor de Tren de las nubes rijdt
Na een tijdje keren we terug om een andere canyon op te zoeken en richting het berstadje Cachi te rijden. De rotsen worden plots kleurrijker
Genoeg kruisen langs de baan, altijd goed voor een mooie foto
De cactussen tonen zih ook weer, het is en blijft grotendeels woestijngebied
Merkwaardige baan op weg naar Cachi. Een grote rechte lijn die van ver bergop lijkt te gaan maar in werkelijkheid lichtjes bergaf gaat. Optisch bedrog in de woestijn, het moest er van komen
Bastien en een van de vele zwerfhonden in Cachi. Er zijn onwaarschijnlijk veel zwerfhonden in dit dorp, en ze hebben ons al snel geviseerd. Ze zijn groot en volgen me graag. Ik vind dat iets minder leuk, want enkele van hen hebben de 'crazy eyes'. Julie en Bastien hebben er hun plezier in dat de honden rond mij lopen en hoe ik daar op reageer...
Julie bij een wijndegsutatie in op een terras in het heel rustige Cachi. Later die avond ontmoeten we een ouder Belgisch koppel uit Brugge. We gaan met zijn vijven dineren. Gezellige avond in Cachi, en de Bruggelingen trakteren ons zelfs op wijn. Belgen zijn toch altijd vriendelijk en gul!
Julie en Bastien reizen met een driepersoonstent, dus kunnen we in Cachi goedkoop overnachten op de camping. Hier kramen we op in de ochtend
Zicht op een verloren wolkje langs de Ruta 40 tussen Cachi en Cafayate
The Dukes of Hazard? Het decor en de auto geven alvast de indruk. Schitterend dat dergelijke auto rondrijdt op zo een slechte grindbaan. Er rijden redelijk wat old-timers rond in Argentina. Die auto's fascineren me, ze zijn zoveel mooier dan de recente types. Dit plaatje klopt!
Langzaam kom ik dichter bij Ushuaia. Nog 4460km!
Lunch in het park van een of ander klein dorp op de ongetwijfeld ondergebruikte schaaktafels, want er is zo goed als geen beweging in dit gat
In dit dorp is een kerkje met een speciale kruisweg. 
Geen schilderijen maar gehaakte plaatjes waaruit blijkt dat Jezus borsten had en deze op het einde van zijn leven vakkundig geamputeerd werden. Zo werd de mens dus mythe...
We rijden door de Valle de Flecha. De rotsen tonen vanwaar de naam komt: ze gelijken op pijlen
Valle de Fleacha
We zijn bijna in Cafayate. Bastien wil nog een laatste foto van de kleurrijke bergen langs dit stuk van de Ruta 40
Geen opmerkingen:
Een reactie posten