El Chalten, eerste stop in het zuidelijke deel van Patagonia en start van het ware Patagonia voor mij: scherpe, rotsige pieken in een ruw en ongerept natuurlandschap. Dit dorp bestaande voornamelijk uit hostels, kampeerwinkels en andere toeristische faciliteiten is de uitvalsbasis voor tochten naar de bekende Fitz Roy. Vroeger was deze berg bestaande uit drie reusachtige, scherpe rotspieken enkel toegankelijk voor klimmers die het aandurfden de steile bergwanden te beklimmen, maar tegenwoordig zakken meer en meer wandelaars af naar El Chalten om een trektocht naar/rond de Monte Fitz Roy en/of Cerro Torre te maken. Zo ook ik. Ik heb evenwel weinig zin om een trekking in mijn eentje te maken, maar het geluk is aan mijn zijde.
Op de lange busrit naar El Chalten heb ik vluchtig enkele mensen leren kennen, en het toeval (door aankomst midden in de nacht waren slechts enkele hostels open) bracht me samen met enkele van hen in hetzelfde hostel. Ik kom op een kamer terecht met Jannes, een sympathieke Nederlandse kerel die al een tijdje samen reisde met de Canadese Sarah en daarnaast ook drie Engelsen kende: Kate, Jen en Adam. Zo kom ik in hun groepje terecht. Ze hebben eveneens het plan een meerdaagse trekking langs Fitz Roy en Cerro Torre te maken. Ideaal! Na een dagje plannen en voedsel en kampeermateriaal kopen zijn we klaar om de volgende dag te starten met de tweedaagse trekking. Het verhaal in beeldjes:
Start van de trekking
Al snel lopen we voorbij de eerste gletsjer, de Piedras Blancas. Af en toe horen we een hard gedreun als een donder. Geen onweer, maar wel het afbrokkelen van het ijs.
Met goed gepakte zak in tot dan toe nog droog weer
Na wat zoeken in regenweer vinden we de onduidelijk aangeduide camping aan de voet van de Fitz Roy. Tentjes opzetten!
Het weer wordt steeds slechter. De regen wordt sneeuw...
... en het wordt hevige sneeuw, er ligt al snel een aardig pakje. En dat in de lente! Patagonia... je moet hier op alles voorbereid zijn.
We schuilen dan maar in de tent, want in dit weer kunnen we niet naar de Fitz Roy klimmen: geen zicht, veel te koud en te slipperig. Het wordt een namiddagje kaarten en wijn uit tetrabrik drinken in de tent, het echte kampeerleven.
Het sneeuwt de hele namiddag. Hier met Jannes in de sneeuw
De volgende ochtend ontwaken we in een sneeuwlandschap met heldere opgeklaarde hemel. Dit zal prachtige zichten van de Fitz Roy opleveren
Rivier oversteken op een wankel brugje en dan beginnen aan de tocht naar boven
Mooie zichten over de vallei en de witgesneeuwde bergen aan de overkant tijdens de klim naar Fitz Roy
Jannes roept de vogels :-) 
Hoe ver moeten we nog omhoog? 
Daar doemt de Fitz Roy met zijn drie pieken op
We hebben geluk, met dit weer is de Fitz Roy en omgeving op zijn mooist
Van links naar rechts: ik, Sarah, Jannes, Jen en Kate voor de Fitz Roy
Little snowman poseert 
Terug naar de camping en het uitzicht over de vallei met Laguna Madre en Laguna Hija is onwaarschijnlijk mooi vanaf de voet van de Fitz Roy. 
Lunch op de camping en de Fitz Roy pieken blijven verderop schitteren
De 3405m hoge Monte Fitz Roy met zijn Glaciar Rio Blanco vanuit een ander zichtpunt
Laguna Hija in de vallei langs de Fitz Roy keten, op weg naar een mirador van de Cerro Torre
Uitstekend zicht op de Cerro Torre, zij het wel van veraf omdat we geen tijd meer hebben om de hele tocht naar het meer aan de voet van de Cerro af te leggen
Victory!
Terugkeer naar El Chalten waarbij we veel achterom kijken ... 
... want dit ligt achter ons. Wat een perfecte zonnige dag om deze tocht te maken
Nog maar eens een foto van een prachtig berglandschap
Terug afdalen naar El Chalten, net op tijd terug voor het donker. De trekking zit er al op.
Na een nachtje in het hostel in El Chalten staan we de volgende ochtend vroeg op om de bus naar El Calafate te nemen. Deze impressionante wolkenformatie hangt boven het dorp. Ongezien! 
Afscheid van El Chalten en de Monte Fitz Roy die in de verte komt piepen Als afsluiter nog enkele panorama's van deze trekking:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten