Aankomst 's avonds laat in Toronto en uitgehongerd. Nadat we ingecheckt zijn in het gezellige hostel in een herenhuis gaan we meteen eten in de enige zaak die we nog open vinden, want het is al bijna middernacht. En ze verkopen hier nog de klassieke Cocaflesjes, Werner wordt bijna zot wanneer hij ze ziet. Retro!
Rogers Center en de superhoge CN-tower zijn twee monumenten van Toronto. We lopen even langs allebei, maar gaan niet naar de top van de CN-tower. Veel te duur om even een uitzicht van de stad te hebben. Ik heb al genoeg zichten gehad, en gratis
Wandelen langs de waterkant. Mooi, maar niet zo speciaal en heel rustig. Het is maandag en we zullen het geweten hebben: alles is gesloten!
Driemaster aan the waterfront 
Gulzige eekhoorn aan de schaatsbaan 
Toronto noemen de Canadezen het kleine New York. De huurprijzen mogen dan wel hoog zijn zoals in NY, en er is wel veel te doen, maar het is toch zeker en vast een 'klein' NY. Hier een gebouw vergelijkbaar met het Flat Iron uit NY
Eerste echt interessante stop in Toronto: een restaurant genaamd 'De Biermarkt'. Het klinkt niet alleen Vlaams, maar aan de ingang staat er ook een manneke pis (een ander dan Werner bedoel ik dan), maar toch hebben ze geen Belgische baas of werknemers... 
... maar wel een massa Belgische bieren! Zelfs mijn favoriete Gouden Carolus hebben ze hier
Ze zijn overduidelijk onder de indruk van ons, Belgen, hier in de Biermarkt! 
Na ons bezoek aan de Biermarkt en onze dosis middagbier, begeven we ons naar The Distillery District. Hier is een oude brouwerij omgetoverd tot enkele autovrije winkelstraten met hippe en overprijsde winkels. Deze buurt lijkt pas recent gerenoveerd tot winkelbuurt en er is ook veel kunst op straat te zien
Als je door de straten kuiert merk je dat dit vroeger zonder enige twijfel een brouwerij was. Bewonderenswaardig project om de oude gebouwen te behouden en om te vormen tot winkelbuurt. Er hangt in alle geval sfeer
Zicht op downtown Toronto vanuit The Distillery District
Ik durf er mijn hoofd op verwedden dat de gast die in dit hotdogkraam zit, Mike heet
's Avonds zet Werner zijn beste hoed op en we zetten een stapje in de wereld van Toronto...
... en belanden in een bruine jazzkroeg, The Rex. Er is livemuziek, jazz van het experimentele genre. Stuk voor stuk goeie muzikanten, maar experimentele jazz is toch niet meteen iets om meer dan een uur naar te luisteren.
Gelukkig hadden ze er ook biertjes om na een tijdje de muziek draaglijker te maken
Werner had opgemerkt dat er een tentoonstelling was van werk van Tim Burton, en dat op 100m van ons hostel. Een bezoek loont zeker de moeite om de verschillende werken en de kronkels in de hersenen van deze man te bekijken. Fascinerend en vaak grappig.
Zo kom je buiten uit Tim Burtons tentoonstelling
Tijd om de rest van de stad te verkennen. We dwalen rond via Chinatown en de universiteit om zo te eindigen in de Beverly Hills coté van Toronto. Voila, de stad is gezien. Op deze foto sta ik aan een universiteitsgebouw op de gezellige campus
's Avonds zoeken we weer het nachtleven op. Daarvoor spreken we eerst af met Gino Marckx, een Ledenaar die enkele jaren geleden naar Toronto verhuisde en het hier duidelijk naar zijn zin heeft. Hij is naam aan het maken in de businesswereld van Toronto! En dankzij Gino krijgen we een andere blik op het leven in Toronto, en 'inside information' over de goeie plaatsjes van het nachtleven.
Na een paar biertjes in verschillende cafeetjes keert Gino huiswaarts, want voor hem is het morgen werkendag, een concept dat mij ondertussen ontgaan was. Werner en ik gaan echter nog even duur. De laatste bar met Gino bracht ons naar 'The Village', een uitgaansbuurt met een grote varieteit aan etablissementen. We kiezen er eentje uit waar veel lawaai vandaan komt, en stoten op een travestieshow. Altijd ambiance verzekerd
Het meeste volk in de travestiebar was afkomstig van een studentenclub, en het zijn toch toevallig niet allemaal ingenieurs, net zoals Werner en ik (ooit waren :-) ). We volgen ze naar de volgende bar, want ze zijn de enige grote groep en als ze weggaan is de bar plots dood. Zo komen we in de afsluitende pianobar terecht...
Een nummertje voor de schitterende pianist, die een schat aan nummers uit het hoofd kon spelen en ambiance bracht:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten