De top van de eerste van de twee beklimmingen
Ik was al vroeg vertrokken deze ochtend en ik denk erover om door te fietsen naar Motueka, 60km verderop en dichter tegen het Abel Tasman park. Dat is een vlakke baan, maar dan mag de wind wel niet zo strak op kop blijven zitten. Ik informeer me eerst in de i-site over de verschillende mogelijkheden en prijzen om Abel Tasman park te bezoeken. Al snel blijkt dat het niet veel uitmaakt of ik me daarvoor in Nelson of in Motueka vestig, en als ik morgen al wil kajakken moet ik voor de avond iets boeken. Als ik naar Motueka rijd is dat onmogelijk, want ik moet de verschillende bedrijven nog met elkaar vergelijken en kijken of ze wel werken deze tijd van het jaar. Ik besluit in Nelson te blijven, zoek snel een hostel en begin de verschillende opties te overlopen.
Ik had eigenlijk heel graag twee of drie dagen 'freedom kayaking' gedaan. Dat is zonder een gids langs de kust van het Abel Tasman park kajakken en je kan op een camping aan één van de vele prachtige, goudgele stranden blijven slapen en de volgende dag terugkajakken. Ik had graag de volledige lengte van het park gekajakt, hetgeen op twee dagen mogelijk is, en dan misschien een dagje gestapt. Maar het blijkt onmogelijk want je mag alleen maar 'freedom kayak' doen als je met minstens twee bent, uit veiligheidsoverwegingen. Ik bel alle bedrijven af, maar krijg steeds een 'neen' te horen. Frustrerend. Ik kan het enkel doen als ik nog iemand vind om met me mee te gaan, maar dat wordt een mission impossible. In het grote hostel in Nelson zitten maar 4 andere mensen op dit moment en geen van hen is van plan om te kajakken. De bedrijven die ik bel hebben ook niemand anders geboekt op dit moment. Dat plan kan ik dus al laten varen. Dan maar kijken naar de duurdere en beperkte gegidste kajaktrips. Tweedaagse kajaktrips zijn peperduur en voor 1 persoon varen ze niet uit. Bij de enige trip die me interesseert kajak je tot halverwege het park waar je kan kamperen en dan op je eentje door het tweede deel van het park stapt. Ook geen slechte optie. Ik wil dat boeken, maar er is alweer een probleem: de uren van hoogtij vallen nogal slecht en een stuk van het pad gaat over een strand dat enkel toegankelijk is bij laagtij. Ik kan daar nooit op tijd geraken om dat tweede deel op een dag uit te stappen. Okay, wat is er dan wel nog mogelijk. Vermoeiend om een ontspannen trip in een van de mooiste parken van NZ te boeken. Uiteindelijk settel ik me voor een dag kajakken tot halverwege het park, waar ik overnacht en dan terugstap, dus eigenlijk hetzelfde stuk doe, maar dan over land. Tja, niet wat ik in gedachten had, maar beter dan niks zeker. Ik moet wel nog even wachten op bevestiging want ik ben voorlopig de enige ingeschrevene en ze moeten minstens drie mensen hebben ingeschreven opdat de trip doorgaat. Om 19u 's avonds krijg ik het verlossende telefoontje dat we net met drie zijn en de trip morgen uitvaart, of uitkajakt beter gezegd. Oef! Wat een miserie seg. Op zo een momenten beklaag ik het me echt dat ik alleen reis. Als ik nu iemand bijhad was er geen probleem geweest want dan konden we gewoon de 'freedom kayak' doen. Maja, bon, ik heb uiteindelijk toch iets gevonden, al was er veel water nodig om bij deze wijn te doen. Maar ik twijfel er niet aan dat het sowieso een mooie trip zal worden, want ze verwachten schitterend weer!
Op het nippertje kwam alles in orde vandaag, al was het wel even bang afwachten op het verlossende telefoontje
Ik bedenk me net dat ik al eens een nummer van The Nits heb gebruikt, maar ik laat het toch staan omdat ik het zo een leuk nummer vind. Maar ter compensatie voeg ik nog een telefoonnummer (waarmee ik een song over een telefoon bedoel :-) ) toe, een schoontje:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten