Puno

Een fotoverhaal is altijd leuk, althans dat vind ik toch. Bij deze:

Wannneer ik 's avonds in Puno aankom speelt er een bandje op de Plaza de Armas. Al gauw blijkt het om een promotiestunt wanneer tussendoor wat slogans worden geroepen en een politici even het woord neemt. Volgende week zijn het dan ook verkiezingen. De politicus van dienst zingt en danst vrolijk mee. Dat is wat anders dan onze houterige regeringsloze politici...

Mooi beeld van de Plaza bij het vallen van de avond

Wat begint als een rustig avondje pizza eten op mijn eentje...

... loopt uit op een etentje met vier werkneemsters van het stadhuis. Ze waren heel nieuwsgierig, een goede oefening Spaans ook

De volgende ochtend maak ik een begeleide tour naar de drijvende eilanden van Uros. In mijn groep zitten twee Fransen, en het klikt al snel

Verplaatsen van eiland naar eiland doen ze per boot

Op weg naar de eilanden

Een 'oorspronkelijke' bewoonster van de Uros eilanden, al heb ik daar na de show die deze bewoners brengen over hoe ze leven, serieus mijn twijfels over of die nog wel echt zijn

De drijvende eilanden zijn gemaakt van een soort riet dat wordt samengebundeld in een blok aarde en zo blijft drijven. Alle blokken worden dan samengebonden tot een groot eiland en met touwen verankerd op de bodem. Zotje eigenlijk

Door het rotten van het riet moet de bovenste laag riet constant vernieuwd worden

Mooie omgeving, maar de manier waarop de eilanden toeristisch worden geexploteerd is walgelijk. Ik had al spijt dat ik deze tour had gemaakt, en de Fransen leken die mening te delen. Na het eerste eiland hield ik me wat afzijdig op de andere, ze probeerden u echt zo ver te drijven om nutteloze souvenirs te kopen...

Mooie versierde rietboten van de Uros

De Peruviaanse Statler en Waldorf

Meer eilandzichten

Grappig kindje van een Frans-Peruviaans koppel, het kroop overal op en in!

Puno stad

Reuzenbeeld van Condor boven de stad

Eerder de auto met zetels dan de kerk sprak me aan in deze foto, of eigenlijk de combo

Puno is volgens velen geen aangename stad, maar de zuid-amerikaanse chaos in de stad sprak me wel aan. Er was ook een grote markt die dag, die zich uitspreidde over tientallen blokken en waar je uren kon rondlopen, genietend van de echte peruaanse levensstijl

Gezien op de markt van Puno:

De twee Parijzenaars zijn goed gezelschap om een dagje Puno te verkennen

Proeven van de lokale deegwaren: oliebollen in een andere vorm

Laat deze riksja zich misleiden door het opgeschilderde huis aan het eind van deze baan? Zijn ritje is alvast verwarrend, want op het einde keerde hij zich gewoon weer, zonder ook maar ergens te stoppen of iets op te pikken of af te zetten...

Of deze manier van verkeer regelen efficient is, weet ik nog niet zo goed, de helft van de chauffeurs zien deze agente pas op het laatste moment, zelfs al maakt ze ongelooflijk veel lawaai met haar irritant fluitje

Op de plaza

Bij gebrek aan volk in de bar speel ik een spelletje Jenga met de twee Fransen, genieten van een Mojito, toch een van mijn favoriete drankjes hier, na de Pisco Sour

Een foto tussen de sterren op dit coole podium. Spijtig dat er geen live band speelde deze avond