Zicht vanop de enige zware klim van de dag
Na 66km stop ik even aan de Clifden Bridge, de oudste hangbrug van Nieuw-Zeeland en ideaal voor de lunch. De laatste 14km leg ik daarna zo mogelijk nog sneller af: in een half uurtje. Nice! Ik heb nog energie over, maar toch stop ik want de volgende stopplaats is nog 50km en ik wil me nu ook niet overdoen. Morgen doe ik de 100km lange tocht naar Invercargill, en dat is ook al de moeite.
De Clifden Bridge, oudste hangbrug van NZ, met en zonder mijn hoofd...
De backpackers in Tuatapere is heel rustig, en het stadje op zich is zo mogelijk nog rustiger. De helft van de gebouwen staan te koop, het is alsof iedereen er is weggelopen. Een creepy gevoel. Het doet me denken aan een aflevering van 'The A-team' wanneer ik het stadje binnenrijd, alsof er iemand alle macht heeft en de mensen onderdrukt zodat deze niet meer durven buiten te komen, zeker niet als er een vreemdeling door de straten rijdt. Maar dat is mijn fantasie, en ik ben niet Hannibal of B.A., alhoewel ik misschien wel een beetje voldoe aan de kwaliteiten van Murdock :-)
Een muurschildering in Tuatapere
Alweer een gezapig avondje alleen op een kamer van 6. Wat is het hier toch stil deze tijd van het jaar. Een beetje te stil...
Tijd voor nog eens wat roadmusic. De laatste dagen fiets ik heel vlotjes en dit op de tonen van DJ AM ft. Travis Barker, Vampire Weekend en Talking Heads, muziek die me veel energie geeft en vooruitstuwt. Ik kies hier voor een van de vele pareltjes van Talking Heads, die tijdloze muziek gemaakt hebben! Ik vond het nummer nergens online en heb dan maar zelf een videoke ervan geupload, maar kwaliteit is iets beperkter daardoor, maar zelfs zo blijft het een goed nummer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten