Een dikke 90km, maar geen al te moeilijk parcours, tenminste op papier en onder de juiste omstandigheden. De eerste 35km is dat ook het geval en vlieg ik over de weg. Maar dan kom ik in een open vallei en draait de baan in westelijke richting en meteen is het een andere situatie: een sterke wind op kop. Meteen verlies ik alle snelheid en het is beuken tegen een heel krachtige wind.Het ergerlijke is dat ik weet dat de baan 60km in dezelfde richting blijft lopen en als de wind niet gaat liggen me een heel moeilijke dag te wachten staat.
Deze baan maakte het fietsen hel door de straffe wind
De schapen zijn aandachtige toeschouwers wanneer ze mij voorbij zien spartelen...
De volgende 35km verzwakt de wind geen moment en het is lichtjes bergop. Als ik 2 seconden niet trap sta ik meteen volledig stil. Wat een wind, de sterkste die ik tot nu toe al heb gehad. Moeilijk, maar het gaat. Ik verzwak niet en blijf meer dan twee uur tegen de wind inbeuken. Ik stop zelfs geen moment tijdens die harde 35km. Ik heb kracht te over en geen tijd te verspillen wil ik voor het donker in Manapouri geraken.
En wat ik niet meer verwachtte gebeurt uiteindelijk toch. Nadat ik over een kleine heuvel ben geklommen verzwakt de wind. Meteen wat aangenamer fietsen en ik kan weer een degelijk tempo rijden. De laatste 20km leg ik in minder dan een uur af.
Ik had mijn rustpauze op de vangrail meer dan nodig om weer op krachten te komen met enkele verrukkelijke zelfgesmeerde bokes
Ik had keuze tussen twee slaapplaatsen: Manapauri of Te Anau. Beiden liggen op dezelfde afstand van Athol. Te Anau is een populair stadje dat de uitvalsbasis is voor een bezoek aan Milford Sound. Daar ben ik al geweest en ik wil ook overvolle hostels vermijden, dus er is weinig reden om nog naar Te Anau te gaan. Ik besluit dus om Te Anau te skippen en naar Manapauri te fietsen. Bovendien vertrekken de overnachtcruises in Doubtful Sound vanuit Manapauri en het is $20 goedkoper als je al in Manapauri bent en dus niet vanuit Te Anau moet vertrekken. En de overnachtcruise is nu net wat ik in gedachten heb. Dus, Mapapauri it is!
Het was even schrikken toen ik dit zag, ik dacht dat ik al een paar eilanden te ver was gereden
De Manapouri skyline met zijn kenmerkende watertoren
Manapauri is een klein dorpje waar zelfs geen deftige winkel is, enkel een paar motels en caravanparken. De goedkooptste optie is een hutje op een caravanpark, en het is echt wel een hutje, ik schat 2 bij 3 meter, maar meer heb ik niet nodig om te slapen. Het park wordt opengehouden door een vriendelijke oude dame, ik schat ze 75 jaar, en ze doet daar echt alles alleen. Straf eigenlijk. Ik kan bij haar de overnachtcruise boeken, en ik heb geluk. In mei is er een speciale actie aangezien de dagen korter zijn en er minder toeristen zijn. In plaats van $365 is het nog $235. Een koopje! Geen twijfel dus, morgen ga ik op cruise!
Zonsondergang in Manapouri
De wind speelt me hier soms serieus parten, en dat is de ideale gelegenheid om dit prachtnummer eindelijk uit de kast te halen:
donderdag 20 mei 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten