Voor ik Rotorua verlaat maak ik eerst een klein ommetje, want het Rotoruameer had ik nog niet echt goed bekeken. Het is daar eigenlijk wel een mooie omgeving
Op een van de langere hellingen maak ik nog eens een kiekje van mezelf met mijn gevaarte
Op de weg naar Maketu
Dit deel van Nieuw-Zeeland wordt niet voor niks Kiwi Country genoemd. Ze gebruiken de kiwi's zelfs in hun verkeersborden
Tegen de late namiddag ben ik toch al in Tauranga, zonder dat het me eigenlijk enige moeite kost. De conditie moet wel heel goed zijn, want zonder ook maar even diep te gaan, eigenlijk kalm peddelend, heb ik vandaag 105km gefietst. Niet slecht. Ik verschiet er eigenlijk zelf van. Mooi meegenomen natuurlijk, want het hoofd is het een beetje moe aan het geraken.
Bij het binnenrijden van Tauranga. De ligging van deze stad in een langgerekte baai is vrij speciaal, en uiteraard heb je voor dergelijke steden een indrukwekkende brug nodig over de baai om de stad binnen te rijden
Een hele dag gefietst onder een onbewolkte hemel. Vrij onverwacht voor deze tijd van het jaar en had me dan ook niet ingesmeerd. Dat zal ik weer voelen vanavond, en de zomersproetjes komen er alweer door op mijn neus...
In Tauranga las ik alweer in rustdagje in. Ik maak mezelf wijs dat het is om de stad even te verkennen. Al weet ik wel beter. In Tauranga is er niet echt zoveel te zien, maar liever een rustdagje en hopen dat er wat leuke mensen in het hostel verblijven dan morgen weer op de fiets te springen. Ik heb nog enkele weken vooraleer ik Nieuw-Zeeland verlaat en heb nu ook niet meer zo ver te gaan. Langzaam bereikt de slak de ark, dat is mijn motto voor deze dagen. En als ik morgen een rustdag neem, kan ik vannacht misschien eens naar de Tour kijken, als ze dat ergens uitzenden. En gelukkig deden ze dat ook. Een nacht wel besteed zeg ik zo :-)
Een rustdagje, ideaal om nog eens naar de cinema te gaan! Telkens ik in een stad ben en ik weer niet echt contact kan maken met andere reizigers, dan doe ik niet liever dan eens naar de cinema te gaan. Ook al is het op mijn eentje, ik geniet daar van, het blijft een van mijn fav oriete bezigheden. Film blijft me boeien. 'Knight and Day', geen hoogvlieger qua verhaal of acteerprestaties, maar uitstekend entertainment. Daarnaast nog een wandelingske door het stadscentrum en Tauranga is ook alweer gezien. Contact in het hostel lukt niet echt, iedereen is weer op zijn eigen, en ik ben het ondertussen al moe om nog te proberen.
Maar de volgende ochtend, wanneer ik op het punt sta om te vertrekken, heb ik plots contact te over en wordt het al moeilijk om op tijd te vertrekken. Eerst raak ik aan de klap met een Argentijn terwijl ik mijn waterfles vul, en dat gesprek blijft maar duren. Toffe gast, spijtig dat dit gisteren niet gebeurde. Wanneer we dan eindelijk afscheid nemen, blijkt de man aan de receptie vandaag iemand anders te zijn. Het is een Nederlander en we geraken meteen aan de praat voor meer dan een uur. Hoe is dat toch mogelijk, nu ik vertrekkensklaar sta en niet veel tijd hebt wil plots iedereen met me praten. Het is ook alweer een sympathieke kerel, maar om 11u moet ik toch het gesprek doen sterven, of ik geraak nooit op mijn volgende stopplaats. Een stopplaats die ik nota bene voor één keer heb geboekt (want heel klein) en ik dus zeker moet doorfietsen tot daar als ik mijn geld niet wil verliezen. Nog een dagje blijven hangen is dus geen optie, het lot zullen we maar zeggen....
Music Maestro! En dit uit de soundtrack van Knight and Day, of wat had je gedacht, want er zaten een paar heel leuke nummers in:
En wat dacht je hiervan, van de rock'n'roll naar de tango. Gotan Project maakt hemelse muziek:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten