Laos en Engels, het is een onbestaande combinatie, zoals Sylvester Stallone en articuleren of Jackie Lafon en denken. Ze proberen wel, maar het lukt niet echt. Laotianen komen vaak niet verder dan één woord, als dat al een woord is: OK! Natuurlijk zijn er altijd een paar talenknobbels aanwezig die ook een vlotte "Hello" of "How are you" beheersen. Maar als je dan antwoordt krijg je enkel een glimlach terug. Ik vind dat helemaal niet erg, het is best wel leuk en kan tot grappige situaties leiden, maar soms is het wel frustrerend. Je kan weinig op eigen initiatief ondernemen en bent daardoor soms beperkt tot de standaard toeristische uitstap. En ook op restaurant of hotel spreken ze nauwelijks een woord Engels, ook al is de kaart meestal in het Engels geschreven. Nu ja, Engels, als je graag "specail food", zoals "French fires" of "fired banana" eet, of 's morgens zin hebt in een stevig "brekfes". Als je bestelt met je heel duidelijk op de kaart tonen wat je precies wilt, want ze verstaan je niet, zelfs de woorden op hun eigen kaart verstaan ze niet. En dan maar hopen dat ze zich niet miskijken.
Het grootste nadeel is echter dat onze briljante mopjes niet overkomen, en volledig in het water vallen. Enkele voorbeeldjes:
- In Tad Fane eten we iets in onze lodge, en de ober vraagt of ons kamernummer 2B is: "Two B". Het inspireert Hugo om zijn beste Shakespeare boven te halen: "To be or not to be, that's the question". De ober zijn aangezicht slaat om van lachen naar onbegrip. "Not 2B? What room?" Hugo herhaalt zijn uitspraak nogmaals, en nu is de man volledig in de war. Hij weet niet meer wat zeggen. Met lichte lach in de stem verlos ik hem uit zijn leiden: "Yes, room 2B", en ik toon de sleutel. De man glimlacht opgelucht.
- Wanneer we uit Tad Fane vertrekken, vraagt de receptionist waar we naartoe gaan. Ik zeg dat we naar het eiland Don Det gaan. Ik voeg er meteen een woordspelletje aaan toe: "Been there, Don Det?". En prachtig staaltje woordkunst :-) Het antwoord is simpel: "Ha, Don Det, island, yes yes". Weer een mopje verloren. Ik heb ondertussen wel een patent genomen op deze uitspraak om T-shirts mee te bedrukken in Don Det, een echte goudmijn wordt dat...
- Laatste voordbeeldje: aan de grens tussen Laos en Cambodja moet een Britse kerel ter plaatse zijn visum nog regelen. Hij heeft hiervoor nog pasfoto's nodig. Iemand aan de douane toont hem een standje waar hij dat kan doen en "Ready in 10 minutes!"
"How many do I need for visa?"
"10 minutes!"
"Yes, I know, but I mean how many pictures do I need? 1,2 or 3?"
"10 minutes!"
"Yes, I know, but I mean... Ah forget it..."
"10 minutes!"
Het is hier dus werkelijk lost in translation. Laotiaans is Chinees voor ons, en Engels is Chinees voor hen...
maandag 15 februari 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
je blogs zijn schitterend,het is zuiver genieten bij het lezen
BeantwoordenVerwijderengroetjes en nog veel plezier en schrijfgenot
agnes